Nee ik heb geen wow-moment gehad dat me deed beseffen: ik ga het NU anders doen. Dus helaas als je op zoek bent naar een spannend verhaal.
Tien jaar geleden heb ik een carrièreswitch gemaakt en mijn oude interesse – de psychologie – weer opgepakt. Een brede studie, werd me al snel duidelijk, waar je allerlei kanten mee op kunt. Mijn interesse lag vooral bij de klinische psychologie en dan vooral bij angst en trauma.
Mijn aha-moment kwam aan de eettafel. Mijn 2 maanden oude zoontje lag voor het eerst alleen een dutje te doen in zijn ledikantje, mijn postpartumdoula had een heerlijke lunch voor me gemaakt en was voorzichtig het huis uitgeslopen en ik zat daar, het plan van aanpak voor mijn afstudeerscriptie over bevallingsangst te maken.
Op dat moment besefte ik hoeveel waarde de toegepaste psychologie kan bieden aan de geboortezorg. Alles kwam er in bijeen: angst (voor de bevalling), coaching, begeleiding, werken met vrouwen, trauma, hechting.
Vanaf dat specifieke moment ben ik me steeds meer gaan verdiepen in trauma en angst. Wel en niet in combinatie met geboorte. Ik heb stage gelopen bij Slachtofferhulp Nederland, hier heb ik slachtoffers te woord gestaan en ze praktisch en juridisch verder geholpen. Ook heb ik opleidingen gevolgd over angst en trauma en het omgaan hiermee.
